Jordan Peterson

Leestijd: 9 minuten Alweer enige tijd geleden was ik op een feestje. Iemand had een bepaalde leeftijd bereikt, was daarmee weer een stap dichter bij de dood en dat moest natuurlijk gevierd worden. Terwijl ik aan de dranktafel wat vloeibare moed voor mezelf in aan het schenken was, voelde ik een hand op mijn schouder. Een bekende maar oh zo vervelende stem zei me dat het goed was mij weer te zien. Dat gevoel was allesbehalve wederzijds. Ik wist namelijk dat de persoon die bij die stem hoorde mij bij het te ontvouwen gesprek iets zou geven waar ik niet op zat te wachten. Iets wat hij mij altijd geeft als ik hem spreek: ongevraagd advies.